Dil, insanların iletişimde bulunmak amacıyla geliştirdikleri bir anlaşma aracıdır. İnsan gereksinimlerini karşılamak amacıyla başkalarını kontrol etmek, gördüklerini, kokladıklarını ve algıladıklarını paylaşmak ister. İnsan her şeyden önce kendini, özünü, evrendeki yerini ve gücünü merak edip, araştırmak ister. Dil, bu nedenle sosyal grubun üyelerini, paylaştıkları anlamları bir biçimde inşa etmeye zorlar. İnsanları bir kod kullanma zorunluluğuna iten bu temel neden iletişim amacıdır ve çocuklar anadillerini iletişimde bulunmak amacıyla öğrenirler. Bu amaçla bir kod kullanma gereksinimi duyan çocuk, söyleşilere katılarak kodun öğelerini tanır, düzenlenişini kavrar ve kullanır. Çocukların çoğunluğu bu becerileri doğal koşullarda çok fazla zorlanmadan kazanır.
    İkidillilik ise bireylerin her iki dilde de hayatlarındaki önemli alanlarda gereksinimlerini karşılayabilmeleridir. Bu tanım, iki veya daha çokdillilikte çok dili olan kişinin problem olmaksızın bir dilden ötekine gerekli olduğunda geçebilmeyi şart koşar. Bu noktada ise söz konusu dillere hakimiyetin yanı sıra dillerin akrabalığı, prestiji ve her şeyden önce dilin nasıl öğrenildiği gibi kriterler de önemlidir.
    Dilbilimciler, ikidilliliğin üç aşaması olduğunu ortaya koymuşlardır. En alt aşamada hem anadil hem de toplum dili tam olarak bilinmemekte, bu durumda iki taraflı yarım dillilikten söz edilmektedir. İki dile de tam olarak hakim olamamak düşünme yeteneği ve zekanın gelişmesine olumsuz etki yapmaktadır. Her iki dilin de iyi bilinip dillerden birine anadil gibi hakim olunması durumunda düşünme yeteneği ne olumlu, ne de olumsuz etkilenmektedir. En üst aşama ise her iki dile de ana dili gibi hakim olmak anlamına gelmektedir ki bu da düşünme yeteneğini ve zekayı artırmaktadır.
    İki dilin birden kazanımında çocuğun iki dili de paralel kazanımı, iki dilin de amaçlı bir şekilde, aynı yoğunlukta teşvik edildiği ideal durumlarda gerçekleşmektedir. Yaşamın ilk dört yılında iki dilli ortamda yetişen çocuklardaki gelişme üç aşamada gerçekleşmektedir. Birinci gelişme aşaması iki yaşına kadar olan konuşmanın başladığı bir ya da iki kelimelik cümleler kurma dönemini kapsamaktadır. Çocuğun bu dönemde iki dilden de kelime hazinesi sistemi bulunmaktadır. Ancak çocuk bir dilde bir objeyi isimlendirmektedir. Aynı objenin diğer dildeki anlamını bilse de o dildeki ismini söyleyememektedir. Bu aşamada anne babalar çocuklarının her iki dili de öğrenemeyeceğine dair çok fazla endişe duymaktadırlar. İlk aşamanın sonlarına doğru çocuk iki dilden de kelimeleri kimin hangi dili konuştuğuna ve o kişilerin onları anlayıp anlamadığına dikkat etmeden paralel olarak kullanmaya başlamakta ve cümlenin içerisinde aynı anlamdaki kelimeyi bildiği iki dilde arka arkaya söylemektedir.
    İkinci gelişme aşaması yaklaşık olarak ikinci doğum günü ile başlamaktadır. Çocuk iki dilde de eylemleri, nesneleri ve fonksiyonları isimlendirmek için daha fazla kelime hazinesine sahiptir ve artan bir şekilde dilleri şahıslara göre ayırmaya başlamaktadır. Çocuk hangi dilin hangi kişi ile bağlantılandırıldığını bilse bile her iki dilin aynı anlama gelen kelimelerini arka arkaya kullanmaya devam etmektedir. Bu durum özellikle çocuğun anlaşılmadığı ya da duyulmadığı hissine kapıldığı, bir şeyi vurgulamak istediği ya da bir istekte bulunduğu ortamlarda ortaya çıkmaktadır. Bu aşamada dilbilgisi yönünden bir dilden diğerine geçişler gözlenmektedir.
    Üçüncü aşamada ise çocuk her iki dile de çok az da olsa birinden diğerine yaptığı aktarmalarla hakim olmakta ve iki dili de yeterli ölçüde birbirinden ayırmaktadır. Bu aşamada eğer çocuk yetişkinlerin devamlı olarak kendi dillerini konuştuğu bir ortamda büyürse kendiliğinden yetişkinlere konuştukları dilde hitap etmektedir. İkinci basamaktan üçüncü basamağa geçiş yavaş yavaş olmaktadır.
    İki dilli çocuklar bir konuşmanın ortasında, sonunda ya da bir cümlenin ortasında bir başka dile geçiş yapabilmektedirler. Bunun yanı sıra kulağa benzer gelen sözcüklerde çocukların kullandıkları ikinci dilde anadilin ifadelerine rastlanabilmektedir. Bazen bunun tersi de olabilmektedir. Çocuklar dil yönünden henüz yeterli olmadıkları durumlarda bir şeyi ifade etmek istiyorlarsa değişik yollara başvurmakta ve bazen anadili bazen de ikinci dili kullanmaktadırlar.

Hangi durumlarda
ikinci dil öğretilmemelidir?